De medische sector is alsmaar in beweging en dit betekent onder andere dat ook zwangerschapstesten steeds beter worden. Waaronder de zogenaamde “early test”, een thuistest die al in een zeer vroeg stadium een zwangerschap kan detecteren.

In dit artikel bekijken we de mogelijkheden van deze test, in vergelijking met een “reguliere” test en die van een arts. 

Reguliere vs. vroege zwangerschapstest 

Zoals de naam al aangeeft, maakt de vroege zwangerschapstest het mogelijk om al in een vroeger stadium een zwangerschap te detecteren. Dit gaat echter wel gepaard met een keerzijde, aangezien een vroege test minder betrouwbaar is dan een reguliere test. Dit heeft alles te maken met het hormoon humaan choriongonadotrofine.

Wat is humaan choriongonadotrofine?  

Humaan choriongonadotrofine, ook wel afgekort als hCG, is een hormoon dat tijdens de zwangerschap wordt geproduceerd. Om precies te zijn door de placenta, vanaf het moment dat de innesteling plaatsvindt. Dit is overigens ook het hormoon dat zorgt voor de misselijkheid in de eerste fase van de zwangerschap.  

Door dit hormoon te meten, via de urine of via het bloed, kan dus worden gecontroleerd of er sprake is van een zwangerschap. Vanaf het moment dat hCG wordt aangemaakt in het lichaam, zal de productie iedere twee dagen verdubbelen, tot ongeveer 7 weken na de innesteling. De hoogste concentratie is in de 9e tot 10e week, wat de reden is dat zwangere vrouwen vooral rond die periode last hebben van zwangerschapsmisselijkheid.

Het meten van hCG  

In theorie kan hCG zeer vroeg te detecteren zijn in de urine, wat dus mogelijk is door middel van een vroege zwangerschapstest. Deze testen zijn zo ontwikkeld dat ze een zeer kleine concentratie hCG kunnen meten. Het nadeel is dus dat vroege testen over het algemeen minder betrouwbaar zijn. Als er namelijk nog niet voldoende (of geen) hCG is aangemaakt, kan dit ook niet worden gemeten. Daarom wordt aanbevolen om een negatieve uitslag bij een vroege zwangerschapstest na drie dagen te herhalen. 

Ook is het verstandig om de test in de ochtend uit te voeren, aangezien de concentratie hCG dan het hoogste is. Als je een aantal uren hebt geslapen, zonder iets te drinken, is de urine minder verdund. Dit betekent dus dat er een hogere concentratie hCG in de ochtendurine zit, waardoor het eerder kan worden gemeten indien er sprake is van een zwangerschap.

Een reguliere zwangerschapstest is minder gevoelig, waardoor deze pas een positief resultaat zal tonen als er een grotere concentratie hCG in de urine aanwezig is. Ofwel, als de zwangerschap al wat verder gevorderd is.

Vroege zwangerschapstest vs. bloedtest

De allernauwkeurigste manier om hCG te meten is echter via het bloed. Dit is dan ook de reden dat een arts zal kiezen voor een bloedonderzoek in plaats van een urineonderzoek, aangezien de uitslag 99-100% nauwkeurig is. Dit is al mogelijk vanaf ongeveer 8 dagen na de bevruchting. Wat dus ook ongeveer vanaf deze datum mogelijk is via een vroege zwangerschapstest.

Een hCG bloedonderzoek kan echter helpen om te bepalen hoe ver de zwangerschap is gevorderd, vanwege het feit dat er nog nauwkeuriger kan worden gemeten. De arts kan namelijk precies zien hoeveel hCG er in het bloed zit, om vervolgens met deze resultaten de datum van bevruchting te berekenen. Iets dat met een vroege zwangerschapstest niet mogelijk is.