De wijkverpleging wordt steeds verder uitgekleed, zo blijkt uit de jaarlijkse rapportage Zorgcontractering Wijkverpleging 2017 uitgevoerd door onderzoeksbureau ICSB.

Zorgorganisaties worden voor het derde jaar op rij geconfronteerd met tarief- en volumekortingen. Daarnaast staan beschikbaarheidsvoorzieningen (onvoorziene zorg en nachtzorg) en vormen van specialistische verpleging onder druk. Leden van ActiZ constateren dat de wijkverpleging financieel onder water staat. Ook PWC berekende recentelijk dat de wijkverpleging – waar 271.000 cliënten gemiddeld 6 maanden in behandeling zijn - verliesgevend is. In 2016 bedroeg dat 149 miljoen euro. Om de juiste én voldoende zorg te kunnen leveren, zijn nú kostendekkende tarieven nodig om de wijkverpleging in de toekomst te borgen.

Het onderzoek Zorgcontractering Wijkverpleging 2017 dat in opdracht van ActiZ is uitgevoerd laat zien dat 61% van de zorgorganisaties te maken krijgt met tariefkortingen: de gemiddelde tariefkorting bedraagt 9,0%. 68% van de zorgorganisaties geeft aan dat zij met het afgesproken tarief niet de doorontwikkeling in de teamsamenstelling (het opleiden en inzetten van hogeropgeleid personeel) kunnen maken die zij noodzakelijk achten. 92% van de zorgorganisaties merkt op dat cao-effecten niet kunnen worden opgevangen met de huidige tarieven.

Zo gaan loonkosten stijgen vanwege een herwaardering van de functie van wijkverpleegkundige. Daarnaast bestaat de cliëntengroep van de wijkverpleging voor een belangrijk deel uit kwetsbare ouderen, die steeds langer thuis blijven wonen. In 2025 zullen 350.000 cliënten (ouderen en chronisch zieken) gebruik maken van wijkverpleegkundige zorg, een stijging van bijna 30%. Om deze groeiende groep met veelal complexe zorgvragen te kunnen bedienen zijn kostendekkende tarieven noodzakelijk.

Rob Stam, bestuurslid van ActiZ: ‘Als gevolg van te krappe budgettaire kaders lopen kwetsbare ouderen het risico om onnodig op de spoedeisende hulp of op een ziekenhuisbed te belanden. In plaats van de wijkverpleging uit te kleden moet juist hierin worden geïnvesteerd. Het is de wijkverpleegkundige die in de thuissituatie de noodzakelijke complexe en intensieve zorg coördineert. Zij ervaart een toegenomen druk op het takenpakket, kwalitatief en kwantitatief. Het is van belang dat ‘de juiste zorg op de juiste plek’ kan worden gegeven.’

Bijna driekwart van de zorgaanbieders verwacht dit jaar al problemen als direct gevolg van de contracten die men voor 2017 met zorgverzekeraars heeft afgesloten. Leden van ActiZ voorzien vooral: ontoereikende groeimogelijkheden, zorg moeten leveren onder kostprijs, een verslechtering van de financiële positie, geen antwoord kunnen bieden op de extramuralisering van verzorgingshuiscapaciteit en een verhoging van de administratieve lasten.

Om het verlies in de wijkverpleging het hoofd te bieden is het nodig dat de NZa alle kostprijsverhogende elementen meeneemt in de tarieven 2018. Kostendekkende tarieven én een adequaat macrokader zijn nu noodzakelijk om nu en in de toekomst goede zorg te kunnen bieden aan deze groeiende groep mensen die thuis blijft wonen. Daarnaast is het belangrijk dat zorgverzekeraars ‘een eerlijke prijs betalen’.

Bron: ActiZ