Dat is € 3 miljoen meer dan in 2018

Voor de door Nederlandse apotheken verstrekte geneesmiddelen moest vorig jaar € 50 miljoen aan eigen bijdragen worden opgebracht. Dat is € 3 miljoen meer dan in 2018. Toch betaalden de gebruikers van die middelen in 2019 in totaal minder aan de eigen bijdragen dan in 2018. Dat schrijft de SFK deze week in het Pharmaceutisch Weekblad.

Voor geneesmiddelen met een inkoopprijs die hoger is dan de door de overheid vastgestelde limiet, moet de gebruiker een eigen bijdrage betalen die gelijk is aan het verschil tussen beide. Het totaal aan eigen bijdragen kwam in 2019 uit op € 50 miljoen. Opvallend is dat de helft daarvan voortkomt uit het gebruik van de ADHD-middelen: methylfenidaat, dexamfetamine en atomoxetine.

In de top 10 voor 2019 zijn grote mutaties ten opzichte van die van 2018. Bij drie middelen gaat het om een bedrag van meer dan € 1 miljoen. Dexamfetamine (Amfexa) profiteerde vanaf 1 januari 2019 qua afzet van de beperkingen die vanaf toen golden voor het verstrekken van doorgeleverde bereidingen van dexamfetamine. Selexipag (Uptravi) was in 2018 in opkomst en de SFK zag daarvan pas vanaf het laatste kwartaal van 2018 verstrekking cijfers. Tot slot kende feneticilline (Broxil) in 2018 leveringsproblemen waardoor het in dat jaar bijna niet is verstrekt. In 2019 was het weer beschikbaar.

In de top 10 over 2018 hadden insuline degludec (Tresiba) en mirabegron (Betmiga) nog een vermelding met een totaal aan eigen bijdragen van respectievelijk € 9,7 miljoen en € 2,1 miljoen.
De leveranciers van die producten hebben per 1 januari 2019 de inkoopprijzen verlaagd tot de geldende limiet

Overheidsmaatregel
Aanleiding daarvoor was een overheidsmaatregel die het totaal aan eigen bijdragen voor geneesmiddelen beperkt tot een maximum van € 250 per jaar per verzekerde. Het meerdere komt voor rekening van de zorgverzekeraars. De SFK berekende dat dat voor 2019 neerkomt op ongeveer € 15 miljoen.

Ook komen sommige fabrikanten gebruikers van eigen-bijdrage-geneesmiddelen tegemoet. Ze doen dat omdat ze, in internationaal perspectief, de inkoopprijs van zo’n middel niet willen verlagen, maar evenmin willen dat patiënten de dupe worden van dat beleid. Door de overheidsmaatregel hoeft de compensatie vanaf 2019 niet meer te zijn dan € 250. Beide maatregelen leiden er wel toe dat het uiteindelijk niet duidelijk is wie welk deel van de eigen bijdragen betaalt.